به دیرها و زودها می اندیشیدم که گاهی چه زود دیر می شود ام

به دیرها و زودها می‌اندیشیدم که گاهی چه زود دیر می‌شود اما هیچ دیری به خود جرعت زود شدن نمی‌دهد!
آنجا بود که افکارم به سنگ برخورد کرد.
نزدیک شدنِ دیرها به ما همانند نزدیک شدنِ لاک‌پشتی از نقطه‌ی مرکزیِ ایران به نقطه‌ای در ساحل شرقی دریای مدیترانه است.
و اما زودها! سرعتِ دیرشدنشان همانند سرعت رسیدنِ خرگوشی از جنوبِ غربیِ جغرافیای مذکور به ایران است.
اینجا بود که فهمیدم دیر و زود دست آدمی است! اینطور نیست که زود بخواهد با سرعت دیر شود یا دیر بخواهد تا ابد نیاید!.
القصه...
فوج فوج خبرنگار است که شهید می‌شود!
تو؟! حاضرم شرط ببندم که روی کاناپه لم داده‌ای، ناگهان این پست را می‌بینی، میخوانی و شاید اگر به انسانیتت بربخورد و عذاب وجدانت فشاری‌ات کند مقداری هم گریه کنی و تمام‌.
و لعنت به کلماتی که حق مطلب را اداء نمی‌کنند.
میگفتم! روز خبرنگار است.
این روز را به تمام آن‌هایی که برای نشان دادن واقعیت‌های تلخ به بشریت پای این خدمت جان دادند تبریک می‌گویم!
روزتان مبارک باد.
و اما در ادامه؛ به تمام موجوداتِ دوپایی که خود را انسان میدانند اما واقعیت ها را زنده به گور می‌کنند تسلیت عرض میکنم.
واقعیت هرطور که شده خود را نشان خواهد داد؛ اما شما... انسانیت خود را چند به حراج گذاشتید؟!

#Aseman
#Free_Palestine