تو نباشی

تــــو نباشــــی بدنــم میســـوزد
نفســـم، جـان و تنــم میســـوزد

تــــو بهـــارم نشــــوی میدانــی
گل ســــــرخ چمنــم میســــوزد

تو ز شهرم گر بروی دور شـوی
کوچــه های وطنـــم میســـوزد

بکنــم یــــــــاد لبانــت را تـــا
به دهانـــــم سخنــــم میســوزد

هوش و گوشم به تو باشد لیکن
دلم اما بــه زنــــم میســــوزد

به کنـــارم بـــــه دم مرگــم کـه
تـــــو نیایـــی کفنـــم میســـوزد

محمد خوش بین