نور را همه دوست دارند . تو را در تاریکی های عجیبِ نیمه شب

نور را همه دوست دارند . تو را در تاریکی‌های عجیبِ نیمه شب ، همان موقع که تنها روی مبلی قهوه‌ای به رنگ چشمانت نشسته‌ای و هیچ نقابی بر روح نداری ، همان موقع که با انگشت‌هایت روی زخم‌هایت دست می‌کشی و داستان هر یک را بر گوش باد زمزمه می‌کنی .. در همان لحظه ، دوستت دارم ؛