تو مرا آزردی که خودم کوچ کنم از شهرت

تو مرا آزردی که خودم کوچ کنم از شهرت
تو خیالت راحت میروم از قلبت
میشوم دورترین خاطره در قلبت
تو به من میخندی و به خود میگویی
باز می آید و میسوزد از این عشق ولی
برنمیگردم نه میروم آنجا که دلی
بهر دلی تب دارد
عشق زیباست و حرمت دارد.