بسم الله الرحمن الرحمبه نام خداوند رحمتگر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِبه نام خداوند رحمتگر مهربان وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا ﴿۱﴾سوگند به ماديانهائى كه با همهمه تازانند و با سم[هاى] خود از سنگ آتش مى ‏جهانند (۱) فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا ﴿۲﴾و برق [از سنگ] همى جهانند (۲) فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا ﴿۳﴾و صبحگاهان هجوم آرند (۳) فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا ﴿۴﴾و با آن [يورش] گردى برانگيزند (۴) فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا ﴿۵﴾و بدان [هجوم] در دل گروهى درآيند (۵) إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ ﴿۶﴾كه انسان نسبت به پروردگارش سخت ناسپاس است (۶) وَإِنَّهُ عَلَى ذَلِكَ لَشَهِيدٌ ﴿۷﴾و او خود بر اين [امر] نيك گواه است (۷) وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ ﴿۸﴾و راستى او سخت‏ شيفته مال است (۸) أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ ﴿۹﴾مگر نمى‏ داند كه چون آنچه در گورهاست بيرون ريخته گردد (۹) وَحُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ ﴿۱۰﴾و آنچه در سينه‏ هاست فاش شود (۱۰)