عزیز کرده ی کوچکم ،

‌
عزیز کرده‌ی کوچکم ،
موهایت عجیب نوازش کردنیست
چشمهایت..آنها ساخته شده اند تا
به آن دو تیله‌ی شکستنیِ مقدس
خیره بمانم.
اما..
لبخندت ، لبخندت..تا به حال
زیاد از لبخندت یاد نکرده ام!
اگر خنده میهمان لبهایت بشود
من هم خواهم خندید..
آنگاه است احساس سر زنده بودن میکنم
خنده ی دلربایت چشمهایم را نوازش میکند
لبخند هایت.. عطر دسته گلی بهاری می‌دهد..
پروانه آبیه من ، قلب من را با بال های نازکت نبر..رویای شیرین من..مرا ترک نکن..)
‌ ‌ـ جئون‌آرتور