از امام جعفر صادقعلیه السلام روایت شده

از امام جعفر صادق(علیه السلام) روایت شده
که، پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمود:

«فرزندان آدم گناهى که نزد خداوند (تبارک و
تعالى)بزرگتر از گناه کسى که پیغمبر یا امامى
را بکشد، یا خانه کعبه را که (خداوند قبله
بندگان قرار داده) خراب کند، یا نطفه خود را در
رحم زنى که براى او حرام است بریزد، انجام
نداده اند».(1)
شراب خوارى، از گناهان بزرگ
در توضیح المسائل حضرت آیت الله العظمى
مکارم شیرازى (مسئله 2262) آمده است
آشامیدن شراب حرام و از گناهان کبیره است;
بلکه در بعضى اخبار از بزرگترین گناهان
شمرده شده و اگر کسى آن را حلال بداند (در
صورتى که متوجه باشد که لازمه حلال
دانستن آن تکذیب خدا و پیغمبر مى باشد)
کافر است. از حضرت امام جعفر صادق (ع)
روایت شده است که فرمود: شراب ریشه
بدیها و منشأ گناهان است، کسى که شراب
مى خورد عقل خود را از دست مى دهد و در
آن موقع خدا را نمى شناسد; از هیچ گناهى
باک ندارد، احترام هیچ کس را نگه نمى دارد،
حق خویشان نزدیک را رعایت نمى کند و از
زشتیهاى آشکار رو نمى گرداند، در این صورت
روح ایمان و خداشناسى از او بیرون مى رود، و
روح خبیثى که از رحمت خداوند دور است در
او مى ماند، خداوند، فرشتگان، پیغمبران و
مؤمنین او را لعنت مى کنند و تا چهل روز نماز
او قبول نمى شود و در روز قیامت روى او
سیاه است.
بنابراین طبق روایت عبیده بن زراره از کتاب
«اصول کافى» و روایت مسعده بن صدقه از
کتاب «من لا یحضره الفقیه» که هر دو کتاب،
از کتب اربعه شیعه و از معتبرترین کتابهاى
شیعه است، از حضرت امام صادق (ع) روایت
کرده اند که آن حضرت فرمود: «گناه ترک نماز،
از گناه خوردن مال یتیم، گناه زنا، گناه شراب
خوارى بزرگتر است» و وقتى راوى علت را
سؤال مى کند حضرت جواب مى دهد: براى
این که ترک نماز کفر است و بزرگترین
گناهان، کفر به خداست. (که توضیح آن آمد).
هر چند که براى خوردن یک درهم مال یتیم از
روى ظلم، انسان وارد دوزخ مى شود و
همچنین گناهى بزرگتر از کشتن پیامبر یا
امام و شراب خوارى و ریختن
نطفه اى در رحم زنى از راه حرام نیست.
در عین حال امام صادق (ع) مى فرماید:
«گناه ترک نماز از این سه گناه خیلى بزرگتر
است، براى این که تارک الصلاة کافر است و
گناهى بزرگتر از کفر نیست».اکنون به تارک
الصلاة ها مى گویم شما از کجا مى گویید که
اگر انسان مال مردم را نخورد، خداوند گناه
ترک نماز را مى آمرزد و حال آنکه خداوند کافر
را نمى آمرزد.
(1)میزان الحکمه،ج4،ص239
بحارالانوار،ج79،ص20.