.

یه موقعی فکر میکردم عشق قشنگ ترین آرامش بخش ترین و صمیمانه ترین حس دنیاست
اون موقع به خودم قول دادم اگر عاشق یکی شدم
واسش مهربون ترین آدم دنیا باشم
جوری که یه آدم با هیچکی غیر خودش اونقدر خوب و مهربون نیست
میخواستم با خوب بودن و مهربون بودن تصویر خیلی خوب از خودم تو قلب اون آدم بسازم
بالاخره موقعش رسیدو منم عاشق شدم
ولی واقعیت چیز دیگه ای بود ...حقيقت تلخ و سنگین عشق برام رو شد
تنها تر شدم روزام تلخ شد و سایه ها بیشتر قد کشیدن
من دیدم آدما چه جوری نقابشونو از صورتشون برمیدارن واقعیت این دنیا برام مشخص شد
و عشق پاک بودنشو به وحشیانه ترین شکل ممکن از دست داد
حالا دلم تنگ میشه واسه عشق
نه برای خودش ...
برای تصوری که ازش داشتم برای جوری که میشد بشه و نشد
عشق قشنگ ترین رویاها و کثیف ترین واقعیت ها رو بهم داد
و تجربه ای که با رفتن این مسیر میتونستم پیدا کنم الان اینجای زندگی نه عاشقم نه غمگینم نه دلتنگ