نهالِ من، ریشه ی تورو از وسط سینه ی من بگیرن آخرین شاخه ه
نهالِ من، ریشه ی تورو از وسط سینه ی من بگیرن آخرین شاخه هاش بین بند بند انگشتام، بین تک تک سلول هام، بین شیار به شیار مغزم جاری شدی. عطرت شبیه گل سرخ پیچیده توی دشت های گل سرخ، پیچیده شده بین تن و روح و دل و جون و نفس من. مهرت رفته توی عمیق ترین نقطه ی قلب من، من این مهر و محبت تورو چجوری از جونم بیرون کنم؟ حتی اگه روی زمین نباشم بازم تو اوجِ نیازِ روح منی، تویی که دم به دقیقه از هر ساعت و ماه و مکان میپرسم حالت چطوره، غم که نداری؟خاکستر ننشسته باشه گوشه ی لب هات یه وقت. تورو از عطر گل یاس و رز و لاله و بابونه گرفته تا بوی خوش لیموی تازه دوستت دارم، از روی زمین گرفته از اینجا تا ماه من تورو دوستت دارم، به گوش خدا و بنده هاش برسون که تورو من از روی عشقی مثل فرهاد و مجنون دوستت دارم. پریِ قصه های من تو حقیقت پیدا کردی توی زندگی من، تورو دختر شاه پریون میدیدم که قرار نیست قسمتِ دل من بشی ولی تو حالا مالک سرزمین جسم و روحِ منی. تورو مثل شعر های نیما یوشیج دوستت دارم. https://wisgoon.com/canil
۱.۶k
۲۰ مهر ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.