ٺصویرَت مدت ها بود از ذه نم پاڬ شده بود، امّا چشمانَت
ٺصویرَت مدتها بود از ذه نم پاڬ شده بود، امّا چشمانَت را شناخٺم هَمان چشمانِ زیباےِ آشنا. دوباٰره با چشمهایـے برخورد ڪردم کـہ اَمنٺرین و البتہ غَمگینٺرین نگاه جهاٖن را داشت، اَمن چون هَمیشـہ منٺظرم بوده و غمگین از گمگشٺِگے طولانےاش، بہ سمٺت آمدم و آن لَحظہ ٺنها حِسے ڪہ داشٺم عشقے عَمیق و بسیار قدیمے بود؛ بـہ ٺو وَ بہ وُجودت. همان لحظہ ٺمام زندگیَم را مُرور ڪردم و ٺو رآ دیدم ڪہ در هَر خاطِرهاے حُضور داشٺہاے.
‹ ٺڪہهایـے اَز یڬ ڪُل منسَجٖم ـ 〃
‹ ٺڪہهایـے اَز یڬ ڪُل منسَجٖم ـ 〃
۴۳۷.۴k
۲۹ فروردین ۱۴۰۳