Life:p²²

Life:p²²

داشت‌منو‌میبوسید‌که‌سوجون‌پرت‌شده‌اون‌طرف‌و‌یک‌نفر‌همینجوری‌اونو‌میزد‌از‌رنگ‌موهاش‌معلوم‌شد‌‌جونگ‌کوکه‌رفتم‌سمتش‌آروم‌کشیدمش‌اون‌ور‌که‌با‌عصبانیت‌و‌دستایی‌که‌حاله‌های‌یخ‌و‌طوفان‌بود‌به‌دستکش‌دست‌زد‌و‌باعث‌شد‌دستم‌درد‌بگیره‌‌‌جونگ‌کوک‌متوجه‌شد‌و‌با‌دیدن‌دستکش‌سریع‌با‌نگرانی‌آمد‌سمتم‌و‌اونو‌از‌دستم‌در‌آورد‌بغلم‌کرد‌...سرمو‌رویه‌شونه‌اش‌گذاشتم‌کم‌مونده‌بود‌گریم‌بگیره‌که‌جونگ‌کوک‌گفت:
_چاگیا‌ببخشید‌تنهات‌گذاشتم‌خیلی‌معذرت‌میخوام‌نفسم‌منو‌ببخش‌که‌تا‌امردز‌پیشت‌نبودم‌با‌اینکه‌باید‌میبودم‌‌‌من‌بعد‌اون‌روز‌نتونستم‌تو‌چشمات‌نگاه‌کنم‌‌چون‌حق‌داشتی‌و‌بخاطر‌همین‌نیومدم‌پیشت‌منو‌ببخش‌باشه‌قشنگم؟!
سرمو‌رویه‌شونه‌اش‌گذاشتم‌و‌خنده‌ی‌بی‌جونی‌زدم‌و‌گفتم:
+خوبه‌که‌الان‌اینجایی‌و‌اینکه‌من‌بخشیدمت‌جونگ‌کوکم‌:>>
جونگ‌کوک‌خندید‌و‌گفت:
_خوب‌پس‌فکر‌کنم‌باید‌یه‌تنبیه‌خوب‌برای‌ملکه‌جئو‌پری‌در‌نظر‌بگیرم‌هومم؟!!
و...‌‌(بقیه‌با‌ذهن‌زیبای‌خودتان‌من‌بچه‌ی‌خوبیم:>)

^فلش‌نکست‌به‌‌یک‌ماه‌بعد^‌
تویه‌این‌ماه‌‌یک‌ماه‌همچی‌اوکی‌بود‌و‌هممون‌خوشحال‌بودیم‌تا‌اینکه‌یک‌روز‌پسرا‌مجبور‌میشن‌برن‌به‌جنگ‌با‌خاندان‌بیون‌‌برن‌چون‌جونگ‌کوک‌اسیب‌زیادی‌به‌سوجون‌رسوند‌و‌اونا‌رفتن‌‌و‌ما‌همچنان‌منتظرشون‌بودیم‌جونگ‌کوک‌‌منو‌به‌ملکه‌بزرگ‌جئون‌سپرده‌‌همه‌چی‌اوکی‌بود‌تا‌اینکه‌بهمون‌خبر‌دادن‌که‌خاندان‌چوی‌با‌خاندان‌بیون‌دست‌به‌یکی‌کردن‌و‌دارن‌از‌اشیای‌قدیمی‌استفاده‌میکنن‌تا‌جلوی‌نیروی‌اونارو‌بگیره‌راساشو‌رو‌بخواین‌بعد‌از‌این‌حرف‌من‌سریع‌تصمیم‌گرفتم‌برم‌ملکه‌جئون‌و‌مادرم‌نمیذاشتن‌ولی‌بعد‌از‌کلی‌التماس‌تونستم‌برم‌سریع‌هانبوک‌جنگی‌ام‌رو‌پوشیدم‌و‌سوار‌طوفان‌شدم‌(اسم‌اسبشه)‌...‌به‌محل‌جنگ‌حرکت‌کردم‌با‌سرعت‌رسیدم‌و‌شمشیرم‌رو‌از‌قلاخ‌در‌اوردم‌که‌کل‌ادم‌های‌خاندان‌چوی‌و‌بیون‌پخش‌زمین‌شدن‌و‌طلسم‌‌خاندان‌چوی‌باطل‌شد‌...‌بالاخره‌ما‌بعد‌از‌کلی‌کشت‌و‌کشتار‌پیروز‌جنگ‌شدیم‌همین‌اینکه‌اطرافم‌رو‌انالیز‌کردم‌تا‌بیینم‌همه‌حالشون‌خوبه‌....سریع‌رفتم‌تو‌بغل‌جونگ‌کوک‌و‌محکم‌بغلش‌کردم‌جونگ‌کوک‌میخواست‌اعتراض‌کنه‌که‌گفتم:
+خوبه‌که‌الان‌میتونم‌راحت‌بخوابم‌
و‌یکهو‌تو‌بغل‌جونگ‌کوک‌بیهوش‌شدم‌...