کربلا؛

کربلا؛
حریت است
از بند جهل و تعصب و شهوت
برای رستگاری تا ابد...

آری؛ کسانی میتوانند از کربلا به حقیقت، رستگار شوند که توانسته باشند به واسطه پرهیز ( تقوی ) از حرام، محیط مسموم و همنشین فاسق، خود را از بندهای جهل ( عدم بصیرت و شناخت حقیقت )، تعصب ( نگاه قبیله گرایی و خود حق پنداری ) و شهوت ( دنیا طلبی و دنیا پرستی ) رهانیده و در محضر عصمت مطلق ( امام حی ) خود را تسلیم کنند....

حُریتِ حُر محصول یک شبه زندگی او نبود، حُر حُریتش را در طول سالهای زندگی با سالم نگاه داشتن قلب و جان از حرام، در لحظه آزمایش و تصمیم با مدد از آن خود را رستگار کند؛

اما سپاهیان کوفی به واسطه ناپرهیزی از حرام، حُریتشان را قبل از انسانیت شان سر بریده بودند که صدای " هل من ناصر ینصرنی " امام زمان را در مقابل شان نشنیدند و امام به درستی در حقشان فرمود: « فَقَدْ مُلِئَتْ بُطُونُکُمْ مِنَ الْحَرَامِ؛ چون باطن‌های شما از حرام پرشده است، حرف‌های من در شما اثر نمی گذارد.»

✍سید احمد رضوی

#محرم
#امام_حسین
#شعور_حسینی