سوره الملک قاری احمد خضر

بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ [10]
فَاعْتَرَفُوا بِذَنْبِهِمْ فَسُحْقًا لِأَصْحَابِ السَّعِيرِ [11]
إِنَّ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَيْبِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ [12]
وَأَسِرُّوا قَوْلَكُمْ أَوِ اجْهَرُوا بِهِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ [13]
أَلَا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ [14]
و مى‌گويند: اگر ما مى‌شنيديم يا تعقل مى‌كرديم، اهل اين آتش سوزنده نمى‌بوديم. (10)
پس به گناه خود اعتراف مى‌كنند. اى لعنت باد بر آنها كه اهل آتش سوزنده‌اند. (11)
براى كسانى كه ناديده از پروردگارشان مى‌ترسند، آمرزش و مزد فراوان است. (12)
چه به راز سخن گوييد و چه آشكارا، او به هر چه در دلها مى‌گذرد داناست. (13)
آيا آن كه آفريده نمى‌داند؟ حال آنكه او باريك‌بين و آگاه است. (14)
#قران #تلاوت #احمد_خضر #الملک #الله