*حال دلت را دست آدم ها نسپار،

*حال دلت را دست آدم ها نسپار،
نگذار افسار به دست به هرکجا بِکشندت،
نگذار با حرف هایشان امیدت را نا امید کنند،
اجازه نده رفت و آمدشان بشود دلیل غم و شادی ات،
زندگی ات را در دستان خودت نگه دار، محکم و وفادار،
محبت کن و مهربانی را هدف خودت قرار بده تا مدیون دل و روح و احساسات خودت نشوی.
عقل حسابگرت را هم ناظر کن که مبادا به بیراهه روی.
این کلیشه ها را تکرار می‌کنم که برسم به یک کلام حرف حساب:
"عزیز من، لطفا فرش زیر پای آدم ها نباش، تابلو فرش زیبایی باش که بر  دیوار دلشان قابت کنند...."*