زیباترین گل وجود، «فاطمه(س)»، بر شاخسار نبوت شکفته است.

زیباترین گل وجود، «فاطمه(س)»، بر شاخسار نبوت شکفته است.
میلاد فاطمه(س)، اذان عشق در گوش هستی است، جوشش «کوثر»، بر کرانۀ قیامت ارزشهاست.

خورشیدی است که از افق پاکی سر بر آورده است.

ماهی است، که شب تیرۀ تاریخ را روشنی می بخشد.

ستاره ای است که دوازده آفتاب، بر محور او در طوافند.

یک کهکشان جمال و جلال است، یک اقیانوس، صبر و وقار در دل اوست، یک ابدیت، در قامت استوار او به تعظیم ایستاده است، و ... یک محراب، عشق و نیاز، پیش پایش به سجده افتاده است.

میلاد فاطمه(س)، روز فَوَران کوثر خیر و خجستگی در غدیر نبوت و حرای رسالت است.

زادروز این والاترین زن خقلت، تبسم انسانیت به چهره وجود است.

میلاد این بانو، ارمغان آسمان به زمینیان است.

گرامی باد نام و یادش، که قاموس کرامت است و فرهنگ فضایل.

«حیا» رشحه ای از شرم والای اوست،

«عفاف»، قطره ای از دریای مواج خصال شایسته اوست،

«کمال»، سر بر آستان او می ساید.

«ادب»، درس از مکتب او می گیرد،

«حجاب»، از فاطمه آبرو دارد،

«عبادت»، انیس شبانه روزی فاطمه است،

«مظلومیت»، سند همیشه معتبر و همه جا مطرح آن «سیده عالمیان» است،

«اشک»، سلاح برنده آن زن مردآفرین و «حوریه انسی» است.