روزش مهم نیست دلبرجان! تا وقتی قاصدک ها در آسمان می رقصند

روزش مهم نیست دلبرجان! تا وقتی قاصدک ها در آسمان می رقصند، تا وقتی آسمان عطرِ باران دارد، تا وقتی شکوفه های نرگس لبخند می زنند و درجهان، ترنّمِ زیبای عشق شنیده می شود.
من کنارت میمانم، میمانم تا قاصدک ها به دستانمان برسند، میمانم تا باران شاهدِ بوسه هایمان باشد، میمانم تا نرگسی های چهارراه ها پژمرده نشوند،
روزش که مهم نیست کافی‌ست "تو" هرلحظه کنارم باشی، آنوقت ببین تقویم جهان از دلش می آید، هرروز عاشقانه نباشد؟!نگیر از من نگاهت را و عطر ناب موهایت
تمام عاشقی هایم، فدای آرزوهایت

شبیه پیچ و خمهای "هراز "و "جادهء چالوس"
دلم آشفتهء پائیز ِ جنگل‌های موهایت

شَرَر می ریزد از خُمخانهء انگور چشمانت
و شیراز ِ غزلها مست ِ احساس ِ سبوهایت

چه احساس قشنگی دارد این مرداب آشفته
چه بی صبرانه می ماند در استقبال قوهایت

من و تو، ما شدنهامان، یقیناً قصه خواهد شد
که من لبریز "ما" بودن! تو هم درگیر "او"هایت .

نگیر از من نگاهت را و عطر ِ ناب موهایت
تمام عاشقی هایم، فدای آرزوهایت