یک زمانی برایم مهم بود شخصی را که ملاقات میکنم

یک زمانی برایم مهم بود شخصی را که ملاقات میکنم
به ذغال اخته بگوید ذغال اخته یا ذغالخته..
و یا به وعده ی بعید بگوید وعده ی بعید یا وعده وعید..
تا چند وقت پیش برایم مهم بود که کسی را که ملاقات میکنم فِروید و شاملو را میشناسد،چیزی از مثلث برمودا میداند و آیا خبر دارد "ممنون" و "مرسی" کلماتی بی گانه هستند و باید بگوید "سپاس گزارم"
امّا همه ی اینها تا همین چند وقت پیش برایم مهم بود!
این روزها بیشتر توجهم به این است که کسی برای
"خوشحالیم" چه ها میکند؟!
و چقدر برای "ندیدن" اشک هایم تلاش میکند...
این روزها مهم برای من "نگاه" آدمیست
نه جنس و مدل عینک روی صورتشان!