دود سیگار زشته دود ماشین خوبه؟
دود سیگار زشته دود ماشین خوبه؟
سیگار میکشیدم که در این‌میان چند پیام دریافت کردم بااین مضامین که: ما تا بحال فکر میکردیم تو فهمیده و باسوادی! خجالت نمیکشی ازینکه سیگار میکشی؟! اصلا به چه حقی کسی که هزاران نفر نوشته هایش را میخوانند، باید عکس سیگارکشیدن رویِ پیجش بگذارد؟ و آن نوشته و این کامنت ها،برخی از دردهایِ جامعه را که سالهاست به آن عادت کرده ایم، پیشِ چشمم آورد...
من نخستین درد را اعتقاد به #الگوی_کامل میدانم! تفکری که میگوید یک فرد یا باید از همه لحاظ الگو باشد یا اساساً الگو نیست. تفکری که انسان ها را «همه» یا «هیچ» میکند! تفکری که هرگز نمیپذیرد انسانها، «مجموعه ای از خوبی ها و بدی ها» هستند و اساساً «انسان بودن» یعنی ترکیبِ این دو، که اگر چنین نبود یا شیطان بودیم یا فرشته! این تفکر هزینه هایِ زیادی را به جامعه ما تحمیل کرده است نیاموخته ایم که یکنفر میتواند معتاد باشد، اما فلسفه را خوب بفهمد. یک نفر میتواند الکلی باشد، اما خوب شعر بگوید. یکنفر میتواند خیانتکار باشد، اما ریاضی را خوب بیاموزد. دلیل نمیشود آنچه خوبان همه دارند را من و تو یکجا داشته باشیم! با تمام وجود بر این باورم که جستجوی کسی که به سلیقه ی ما هیچ ایرادی ندارد و سراپا حُسن است، ریشه ی «بت سازی و بت پرستی» است
دومین درد را «ظاهر بینی و کوته نظری» مینامم.
ایرادهایِ جزئی کوچک را بزرگ میبینیم و ایرادهای بزرگ پنهان را کوچک میپنداریم. فرهنگی که در آن «دود سیگار را به حلق خود دادن» عیب است، اما « دود خودرو را به حلق خلق دادن» عادی تلقی میشود. فرهنگی که در آن برداشتنِ یک قطعه از یک کارخانه «دزدی» است اما خریدن غیرقانونی مجوز یک کارخانه، «زیرکی» است و بدتر از آن اینکه جامعه، ایرادهای کوچک آشکار را تنبیه میکند و سرطان های بزرگ پنهان را، تجلیل! در فرهنگی که مردم به «ظاهر» نگاه میکنند، اشتباهات کوچک را بزرگ میشمارند، و گناهان بزرگ را نادیده میگیرند.
فرهنگی که تو را معصوم میخواهد و به تو حق خطا کردن نمی دهد، باید هرروز یک «ماسک» بر چهره بزنی! هیچکس واقعیت تو را نمیداند. در خانه به شکلی زندگی میکنی و در بیرون، شکل دیگر. با هر گروه از دوستانت به شکلی حرف میزنی، در رسانه ها یک حرف میزنی و در زندگی شخصی به شکل دیگر. گویی که بالماسکه ی بزرگی در کار است! بالماسکه ای که میلیون ها نفر در آن نقش ایفا میکنند، هریک نقابی بر چهره، نه برای یک شب، که تا لحظه ی مرگ!
#نازنین_کاظمی
@gandoom_h 🌾
سیگار میکشیدم که در این‌میان چند پیام دریافت کردم بااین مضامین که: ما تا بحال فکر میکردیم تو فهمیده و باسوادی! خجالت نمیکشی ازینکه سیگار میکشی؟! اصلا به چه حقی کسی که هزاران نفر نوشته هایش را میخوانند، باید عکس سیگارکشیدن رویِ پیجش بگذارد؟ و آن نوشته و این کامنت ها،برخی از دردهایِ جامعه را که سالهاست به آن عادت کرده ایم، پیشِ چشمم آورد...
من نخستین درد را اعتقاد به #الگوی_کامل میدانم! تفکری که میگوید یک فرد یا باید از همه لحاظ الگو باشد یا اساساً الگو نیست. تفکری که انسان ها را «همه» یا «هیچ» میکند! تفکری که هرگز نمیپذیرد انسانها، «مجموعه ای از خوبی ها و بدی ها» هستند و اساساً «انسان بودن» یعنی ترکیبِ این دو، که اگر چنین نبود یا شیطان بودیم یا فرشته! این تفکر هزینه هایِ زیادی را به جامعه ما تحمیل کرده است نیاموخته ایم که یکنفر میتواند معتاد باشد، اما فلسفه را خوب بفهمد. یک نفر میتواند الکلی باشد، اما خوب شعر بگوید. یکنفر میتواند خیانتکار باشد، اما ریاضی را خوب بیاموزد. دلیل نمیشود آنچه خوبان همه دارند را من و تو یکجا داشته باشیم! با تمام وجود بر این باورم که جستجوی کسی که به سلیقه ی ما هیچ ایرادی ندارد و سراپا حُسن است، ریشه ی «بت سازی و بت پرستی» است
دومین درد را «ظاهر بینی و کوته نظری» مینامم.
ایرادهایِ جزئی کوچک را بزرگ میبینیم و ایرادهای بزرگ پنهان را کوچک میپنداریم. فرهنگی که در آن «دود سیگار را به حلق خود دادن» عیب است، اما « دود خودرو را به حلق خلق دادن» عادی تلقی میشود. فرهنگی که در آن برداشتنِ یک قطعه از یک کارخانه «دزدی» است اما خریدن غیرقانونی مجوز یک کارخانه، «زیرکی» است و بدتر از آن اینکه جامعه، ایرادهای کوچک آشکار را تنبیه میکند و سرطان های بزرگ پنهان را، تجلیل! در فرهنگی که مردم به «ظاهر» نگاه میکنند، اشتباهات کوچک را بزرگ میشمارند، و گناهان بزرگ را نادیده میگیرند.
فرهنگی که تو را معصوم میخواهد و به تو حق خطا کردن نمی دهد، باید هرروز یک «ماسک» بر چهره بزنی! هیچکس واقعیت تو را نمیداند. در خانه به شکلی زندگی میکنی و در بیرون، شکل دیگر. با هر گروه از دوستانت به شکلی حرف میزنی، در رسانه ها یک حرف میزنی و در زندگی شخصی به شکل دیگر. گویی که بالماسکه ی بزرگی در کار است! بالماسکه ای که میلیون ها نفر در آن نقش ایفا میکنند، هریک نقابی بر چهره، نه برای یک شب، که تا لحظه ی مرگ!
#نازنین_کاظمی
@gandoom_h 🌾
۳.۱k
۱۳ شهریور ۱۳۹۷
دیدگاه ها (۸)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.