شبیه حال اعدامی ، که «پایِ دار» میترسد
شبیه حال اعدامی ، که «پایِ دار» میترسد
دلم از فاصله ها و از این دیوار میترسد
تنم لرزی‍ده از سرمایِ رفتار ِ دل آزارت
از این تکرارِ رفتارت دلم هربار میترسد
چنان با جبرِ دنیا و زمان گیر و گرفتارم
که ذهن ازهرچه انجامش شوداجبارمیترسد
برای ماندنت دیگر فقط خواهش اثردارد
زبان ازخواهش واز این همه اصرار میترسد
نگاه سردو بی رنگت،نشان از رفتنت دارد
و چَشمِ آن کسی که مانده ازاخطار میترسد
زمانی عاشقم بودی و امروز اهلِ حاشایی
که نبضم نامنظم گشته ،از انکار میترسد
چه مظلومانه با تقدیرِ بی انصاف در جنگم
در این بیدادِ ویرانگر ،خدا انگار میترسد
بیان این پریشانی فقط با شعر ممکن شد
از این حالِ دگرگونم «تنِ خودکار» میلرزد
دلم از فاصله ها و از این دیوار میترسد
تنم لرزی‍ده از سرمایِ رفتار ِ دل آزارت
از این تکرارِ رفتارت دلم هربار میترسد
چنان با جبرِ دنیا و زمان گیر و گرفتارم
که ذهن ازهرچه انجامش شوداجبارمیترسد
برای ماندنت دیگر فقط خواهش اثردارد
زبان ازخواهش واز این همه اصرار میترسد
نگاه سردو بی رنگت،نشان از رفتنت دارد
و چَشمِ آن کسی که مانده ازاخطار میترسد
زمانی عاشقم بودی و امروز اهلِ حاشایی
که نبضم نامنظم گشته ،از انکار میترسد
چه مظلومانه با تقدیرِ بی انصاف در جنگم
در این بیدادِ ویرانگر ،خدا انگار میترسد
بیان این پریشانی فقط با شعر ممکن شد
از این حالِ دگرگونم «تنِ خودکار» میلرزد
۱۶۴
۲۱ اسفند ۱۳۹۷
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.