صبح جمعه بود ...خیلی دلم میخواست از جام بلند بشم و واسه ه

صبح جمعه بود ...خیلی دلم میخواست از جام بلند بشم و واسه همسرم صبحانه مفصلی آماده کنم ...
اما میدونی چیه دل که راضی نباشه از چیزی جسم خشک میشه حرکت نمیکنه...
نگاش میکنم
خوابیده ...
بی تفاوت روم رو برمیگردونم و آهی میکشم و میگم: اه ای زندگی لعنت به تو..
و به خوابم ادامه میدم...
ولی..
ولی مثلا اگه تو الان کنارم خوابیده بودی
از دیشب چند تا ساعت زنگ میزاشتم و با ذوق از خواب بیدار میشدم... خونه رو مرتب میکردم
تخم مرغ محلی برات درست میکردم
و مربای توت فرنگی که دوست داشتی و چای تازه دم برات میاوردم...
مینشستم بالا سرت لباتو میبوسیدم و میگفتم صبح بخیر خورشید من
بیدار شو خونمون نور نداره
بیدار شو به خونمون نور بده ،جون بده ،گرما بده...
بعد صبحانه میرفتی جلوی آینه موهای خرماییتو شونه میزدی و محو تو میشدم...
میدونم...
میدونم تو هم حوصله اینکه از جات بلند شی رو نداری...
حوصله اینکه واسه همسرت ناز کنی،عشوه بیای،دلبری کنی رو نداری...
میگما دلبر.. من و تو برای هم ساخته شده بودیم...
فقط این من بودم که واسه تو و این تو بودی که برای من حس بیدار شدن تو صبح جمعه با کلی ذوق رو داشتیم...
من و تو چفت هم بودیم...
به هم قفل بودیم...
اشتباه کردی رفتی دلبر....
اشتباه کردی...
#امیرعلی_اسدی