بازوان قوی ابراهیم از همان اوایل دبیرســتان نشــان داد که

بازوان قوی ابراهیم از همان اوایل دبیرســتان نشــان داد که در بســیاری از
ورزشها قهرمان اســت. در زنگهای ورزش همیشــه مشــغول والیبال بود.
هیچکس از بچهها حریف او نمیشد.
یک بار تک نفره در مقابل یک تیم شش نفره بازی کرد! فقط اجازه داشت
که سه ضربه به توپ بزند.
همه ما از جمله معلم ورزش، شــاهد بودیم که چطور پیروز شد. از آن روز
به بعد ابراهیم والیبال را بیشتر تک نفره بازی میکرد.
بیشتر روزهای تعطیل، پشت آتش نشانی خیابان 17 شهریور بازی میکردیم.
خیلی از مدعیها حریف ابراهیم نمیشدند.
اما بهترین خاطره والیبال ابراهیم بر میگردد به دوران جنگ و شهرگیالنغرب،
در آنجــا یک زمین والیبال بود که بچههای رزمنــده در آن بازی میکردند.
یک روز چند دســتگاه مینی بوس برای بازدیــد از مناطق جنگی به گیالن
غرب آمدند که مســئول آنها آقای داودی رئیس ســازمان تربیت بدنی بود.
آقای داودی در دبیرستان معلم ورزش ابراهیم بود و او را کامل می شناخت.
ایشان مقداری وسائل ورزشی به ابراهیم داد و گفت: هر طور صالح میدانید
مصرف کنید. بعد گفت: دوســتان ما از همه رشتههای ورزشی هستند و برای
بازدید آمدهاند.