ﻣﯿﻮﻥ ﯾﻪ ﺩﺷﺖ ﻟﺨﺖ ﺯﯾﺮ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﮐﻮﯾﺮ

ﻣﯿﻮﻥ ﯾﻪ ﺩﺷﺖ ﻟﺨﺖ ﺯﯾﺮ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﮐﻮﯾﺮ
ﻣﻮﻧﺪﻩ ﯾﮏ ﻣﺮﺩﺍﺏ ﭘﯿﺮ ﺗﻮﯼ ﺩﺳﺖ ﺧﺎﮎ ﺍﺳﯿﺮ
ﻣﻨﻢ ﺍﻭﻥ ﻣﺮﺩﺍﺏ ﭘﯿﺮ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺟﺪﺍﻡ
ﺩﺍﻍ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺑﻪ ﺗﻨﻢ ﺯﻧﺠﯿﺮ ﺯﻣﯿﻦ ﺑﻪ ﭘﺎﻡ
ﻣﻦ ﻫﻤﻮﻧﻢ ﮐﻪ ﯾﻪ ﺭﻭﺯ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺩﺭﯾﺎ ﺑﺸﻢ
ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﯾﻦ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﺸﻢ
ﺁﺭﺯﻭ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺑﺮﻡ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎ ﺑﺮﺳﻢ
ﺷﺒﻮ ﺁﺗﯿﺶ ﺑﺰﻧﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻓﺮﺩﺍ ﺑﺮﺳﻢ
ﺍﻭﻟﺶ ﭼﺸﻤﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﺯﯾﺮ ﺁﺳﻤﻮﻥ ﭘﯿﺮ
ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﺑﺨﺖ ﺳﯿﺎﻡ ﺭﺍﻫﻢ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺑﻪ ﮐﻮﯾﺮ
ﭼﺸﻢ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺍﻭﻧﺠﺎ ﺑﻮﺩ ﭘﺸﺖ ﺍﻭﻥ ﮐﻮﻩ ﺑﻠﻨﺪ
ﺍﻣﺎ ﺩﺳﺖ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺳﺮ ﺭﺍﻡ ﯾﻪ ﭼﺎﻟﻪ ﮐﻨﺪ
ﺗﻮﯼ ﭼﺎﻟﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ ﺧﺎﮎ ﻣﻨﻮ ﺯﻧﺪﻭﻧﯽ ﮐﺮﺩ
ﺁﺳﻤﻮﻧﻢ ﻧﺒﺎﺭﯾﺪ ﺍﻭﻧﻢ ﺳﺮﮔﺮﻭﻧﯽ ﮐﺮﺩ
ﺣﺎﻻ ﯾﻪ ﻣﺮﺩﺍﺏ ﺷﺪﻡ ﯾﻪ ﺍﺳﯿﺮ ﻧﯿﻤﻪ ﺟﻮﻥ
ﯾﻪ ﻃﺮﻑ ﻣﯿﺮﻡ ﺗﻮ ﺧﺎﮎ ﯾﻪ ﻃﺮﻑ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﻮﻥ
ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺍﺯ ﺍﻭﻥ ﺑﺎﻻﻫﺎ ﺯﻣﯿﻨﻢ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﭘﺎﯾﯿﻦ
ﻫﯽ ﺑﺨﺎﺭﻡ ﻣﯽ ﮐﻨﻦ ﺯﻧﺪﮔﯿﻢ ﺷﺪﻩ ﻫﻤﯿﻦ
ﺑﺎ ﭼﺸﺎﻡ ﻣﺮﺩﻧﻤﻮ ﺩﺍﺭﻡ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ
ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﻢ ﻫﻤﯿﻨﻪ ﻣﻦ ﺍﺳﯿﺮ ﺯﻣﯿﻨﻢ
ﻫﯿﭽﯽ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﺍﺯﻡ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯼ ﺁﺧﺮﻩ
ﺧﺎﮎ ﺗﺸﻨﻪ ﻫﻤﯿﻨﻢ ﺩﺍﺭﻩ ﻫﻤﺮﺍﺵ ﻣﯽ ﺑﺮﻩ
ﺧﺸﮏ ﻣﯿﺸﻢ ﺗﻤﻮﻡ ﻣﯿﺸﻢ ﻓﺮﺩﺍ ﮐﻪ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﻣﯿﺎﺩ
ﺷﻦ ﺟﺎﻣﻮ ﭘﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ ﮐﻪ ﻣﯿﺎﺭﻩ ﺩﺳﺖ ﺑﺎﺩ...داریوش