از یک جایی به بعد،از یک اتفاقی به بعد و از یک ساعتی به بع

از یک جایی به بعد،از یک اتفاقی به بعد و از یک ساعتی به بعد یک سری حس درونت میمیره.
درست اون لحظه ی که میبینی خوب ها میرن و بدها می مونن،اون جایی که بی خردان برای اندیشمندان تصمیم میگیرن.اونجایی که انسانیت جاش رو به بی اخلاقی،بی وجدانی،دروغگویی و تمام واژگان منفی که بلدی میده.
جای که همه عادت به گول خوردن دارن و هر بار و درست اون لحظه ی که پیش خودت میگی امکان نداره دیگه کسی گول بخوره درست همون لحظه بهت ثابت میشه که چرا یک بار دیگه به یک روش دیگه بازم....
و ترس زمانی تمام وجود ادم رو میگیره که:
جان انسان چه بی اندازه هیچ
و وجدان همه هیچ
انتظار پایان همه هیچ
انتظار خبر خوب این روزها
شده حسرت به دلم هیچ که هیچ