مگذار دل از غصه پریشان شود ای عشق

مگذار دل از غصه پریشان شود ای عشق
کاشانه ام از هجر تو ویران شود ای عشق
با من بنشین باز بگو از دل عاشق
تا درد دل غمزده درمان شود ای عشق
باید که بباری همه جا چون نم باران
باید که کویر از تو گلستان شود ای عشق
از دین دلت حرف بزن با دل سرکش
تا کافر بی قید مسلمان شود ای عشق
یکبار بخوان با نفس گرم صدایت
تا شعر نفسهای تو دیوان شود ای عشق
دل چونکه تو را عاشق و پابند ببیند
از هرکه به غیر از تو گریزان شود ای عشق
خوشبخترین عاشق دنیاست دلی که
در راه تو چون بی سرو سامان شود ای عشق