رو دیوار مدرسه مون نوشته بود :.

رو دیوار مدرسه مون نوشته‌ بود :.
" من را در آسایش یاد کنید ، تا در سختی ها شمارا یاد کنم " 
و این جمله بعد از ۲۰ سال هنوز تو ذهن من مونده ! قشنگترش اینجاست که حتی تو آسایش هم یادش نکردیم ولی تو سختی ها دستمونو ول نمیکنه ...
میدونم روزهای سختی رو میگذرونیم ، میدونیم ترس رفتن و از دست دادن اطرافیانمون رو داریم ، ولی این رو هم میدونم که دست خدا از همه دست ها بالاتره . دعا کنیم زودتر برگردیم به روزهایی که این مریضی لعنتی نبود ، روزهایی که از کنار هم بودن نمی ترسیدیم ...
خدایا ،
من بهت ایمان دارم و میدونم بخشنده و مهربونی ،
هیچ بچه ایی ، هیچ پدری و هیچ مادری قربانی این بیماری نشه ، آمین ..