بعضی از آدم ها لیوانند

بعضی از آدم ها لیوانند
هر کاری کنی در تصور آنها
کج و کوله ای
تاری
بعضی هم سماورند
نزدیکشان که می شوی
تو را به خودت زشت نشان می دهند
انگار در جنب و جوش تخریب تو اند
بعضی از آدم ها هم
حوضی وسط خانه ای قدیمی.
نه ،
خود برکه اند
زلال و با وقار
با سنگ هم بزنیشان
دلشان برای تو می لرزد
تو را دعوت به رقص می کنند
و کمی بعد محو تماشای تو
آرام می گیرند.
از تو زخم خورده اند اما
باز صبورانه تو را صاف نشان
می دهند
آن قدر صاف که از تو ماهی هم
می گذرد...