بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت سوم :
تا مردم دیندار باورشان کنند؟!
و قدرت حکومتهایشان نیز مبتنی بر سلطه و ناامن کردن جهان و خونریزی است؛ هر مشکلی هم که برای جهان و زندگی دینداران، به ویژه مسلمان و بالاخص شیعان پیش آمده نیز از ناحیه آنان است، حال ما غبطه بخوریم که آنها دین را کنار گذاشته و خوشبخت شدهاند؟ آخر بیخبری، اوهام، ذلت و خودزنی و فریب دیگران تا کی و کجا؟!
و)- پس، معلوم است که شعار جدایی دین از سیاست را از هر زاویه و به هر لحاظی که مورد توجه قرار دهند، سخنی بیهوده و شعاری برای فریب است. می گویند:اگر بیدین شوید و از دین خودتان روی بتابید، یا دست کم دین خودتان را در عرصه سیاست و حکومت وارد نکنید، و بگذارید که ما راحت کارمان را بکنیم، یعنی به دین ما باشید، ما را رب و خدای خود - ابر قدرتِ تصمیمگیر و تربیت کننده امور = ربّ . خودتان بدانید و اوج آرزوی شما رسیدن و نزدیک شدن به ما باشد و نه قرب الهی، شما نیز خوشبخت میشوید؟! خُب این ادعای جاهلانه و متکبرانه و متحجرانه که حرف جدیدی نیست، فرعون هم عیناً همین را میگفت.
ز)- باید به تزاحمها توجه داشت. باید دید که کجای دین ما، به ویژه در عرصه سیاست، مزاحم آنهاست و آنها را آزار میدهد و ما چرا زیر بار دین و سیاست آنها که مبتنی بر دین خودشان است نمی رویم؟ باید دید که آیا دین ما سبب بدبختیهای ما شده است، یا آن که آنها به خاطر دین ما، که ما را از بند بندگی آنها خارج میکند، ما را قتل عام میکنند و بعد میگویند: بله، چون مسلمان هستید، آرامش ندارید! خُب این خیلی متکبرانه و وقیحانه است که بگویند: تا وقتی مسلمان هستیم، آرامش شما را به هم میزنیم، شما را قتل عام میکنیم و اگر آرامش میخواهید، دست از دینتان بکشید، ربوبیت ما را گردن نهید، یا دست کم، دینتان را برای اتاق خواب یا خلوت خصوصی خود نگه دارید و وارد عرصه حکومت و سیاست نشوید! اگر هم چنان بگویید: رب ما الله است و بر آن نیز پافشاری کنید، شما را از سرزمینهایتان بیرون میکنیم، قتل و عام و نسلکُشی میکنیم، معابد، مساجد و حرمها را بر سرتان ویران میکنیم و خلاصه همین آش است و همین کاسه و رنگ آرامش نخواهید دید!
الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِن دِيَارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَن يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لَّهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِيَعٌ وَصَلَوَاتٌ وَمَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ اللَّهِ كَثِيرًا وَلَيَنصُرَنَّ اللَّهُ مَن يَنصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ - (پایان)( ص 1)
پاسخ قسمت سوم :
تا مردم دیندار باورشان کنند؟!
و قدرت حکومتهایشان نیز مبتنی بر سلطه و ناامن کردن جهان و خونریزی است؛ هر مشکلی هم که برای جهان و زندگی دینداران، به ویژه مسلمان و بالاخص شیعان پیش آمده نیز از ناحیه آنان است، حال ما غبطه بخوریم که آنها دین را کنار گذاشته و خوشبخت شدهاند؟ آخر بیخبری، اوهام، ذلت و خودزنی و فریب دیگران تا کی و کجا؟!
و)- پس، معلوم است که شعار جدایی دین از سیاست را از هر زاویه و به هر لحاظی که مورد توجه قرار دهند، سخنی بیهوده و شعاری برای فریب است. می گویند:اگر بیدین شوید و از دین خودتان روی بتابید، یا دست کم دین خودتان را در عرصه سیاست و حکومت وارد نکنید، و بگذارید که ما راحت کارمان را بکنیم، یعنی به دین ما باشید، ما را رب و خدای خود - ابر قدرتِ تصمیمگیر و تربیت کننده امور = ربّ . خودتان بدانید و اوج آرزوی شما رسیدن و نزدیک شدن به ما باشد و نه قرب الهی، شما نیز خوشبخت میشوید؟! خُب این ادعای جاهلانه و متکبرانه و متحجرانه که حرف جدیدی نیست، فرعون هم عیناً همین را میگفت.
ز)- باید به تزاحمها توجه داشت. باید دید که کجای دین ما، به ویژه در عرصه سیاست، مزاحم آنهاست و آنها را آزار میدهد و ما چرا زیر بار دین و سیاست آنها که مبتنی بر دین خودشان است نمی رویم؟ باید دید که آیا دین ما سبب بدبختیهای ما شده است، یا آن که آنها به خاطر دین ما، که ما را از بند بندگی آنها خارج میکند، ما را قتل عام میکنند و بعد میگویند: بله، چون مسلمان هستید، آرامش ندارید! خُب این خیلی متکبرانه و وقیحانه است که بگویند: تا وقتی مسلمان هستیم، آرامش شما را به هم میزنیم، شما را قتل عام میکنیم و اگر آرامش میخواهید، دست از دینتان بکشید، ربوبیت ما را گردن نهید، یا دست کم، دینتان را برای اتاق خواب یا خلوت خصوصی خود نگه دارید و وارد عرصه حکومت و سیاست نشوید! اگر هم چنان بگویید: رب ما الله است و بر آن نیز پافشاری کنید، شما را از سرزمینهایتان بیرون میکنیم، قتل و عام و نسلکُشی میکنیم، معابد، مساجد و حرمها را بر سرتان ویران میکنیم و خلاصه همین آش است و همین کاسه و رنگ آرامش نخواهید دید!
الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِن دِيَارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَن يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لَّهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِيَعٌ وَصَلَوَاتٌ وَمَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ اللَّهِ كَثِيرًا وَلَيَنصُرَنَّ اللَّهُ مَن يَنصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ - (پایان)( ص 1)
۳۳۴
۰۹ اردیبهشت ۱۴۰۳
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.