aliasemoni

به جانِ اَمنِ پناهَت ، حال و احوالم پُشت ندارد.
پدرم
نه که ندانم،نه!!!
دانسته هر روز خودم را به ندانستن مي زنم که نيستي، تا حالِ آسماني ات گرفته يِ زمين نشود.
وگرنه خودت شاهدي که هر لحظه چه بغض هايِ سرکشِ گلوگيري را پيش از کلمه شدن خاک مي کنم.
.
بالا بلند ، مثلِ هميشه يِ زميني بودنت از آن بالا هم دستم را بگير تا ذره اي حتي مثلِ تو پدر باشم.