•●🍵🐌✨●•

•●🍵🐌✨●•
به دردی گرفتار گشتم که درمان ندارد . . .
به رنجی پیوستم که راه چاره ندارد . . .
به اندوهی موجب شدم که مرهمی ندارد . . .
آری من گرفتارِ یک جادو شده ام که هم می‌تواند کشنده ترین سم باشد هم لذت‌بخش ترین حس در جهان . . .
آن عشق است . . .
عشقِ او . . .
قلبِ من اکنون در دامِ ریسمان هایِ سیاهِ تو افتاده است . . .
عشقِ من در میانِ پیچ شکن زلف هایِ یار همچو نسیم می‌پیچید . . .
مشام و غریزه‌یِ من درگیرِ رایحه‌یِ تن و بُعد او گشته است . . .
اندیشه و فکر و ذکرِ من فقط و فقط در نگاه و خاطره‌یِ عزیزِ تو درگیر شده است . . .
دستِ من قفل در دست هایی شده که به گرمایِ آن در زمستان زنده است . . ‌.
و من مجنون تو شده ام . . .
ای یار بگو آخرین بار در کجا گام نهاده‌ای تا این انسانِ عاشق برود و گرد و غبارِ آنهارا به یادگاری معشوقه‌ اش نگه دارد . . .
و کی می آید آن روزی که در نفس زدن هایِ تو در دم گوش لذت ببرم . . .
و من می‌خواهم از چشم کهکشانی راه شیری ات به دیگری که کهکشانِ آندرومدا است موکول شوم . . .
و چه خوب است افتخار نصیب شدنِ دل من به دلِ تو . . .
چه بسا این رسمِ دل دادن است ای دل یارِ من . . .
∘₊✧───────⋆｡‧˚ʚ🌰ɞ˚‧⋆───────✧₊∘