یه صورت معمولی داشت با چشمای معمولی و مهربون اما
یه صورت معمولی داشت با چشمای معمولی و مهربون اما
اما قشنگ میخندید انقد قشنگ میخندید که آدم احساس می کرد هیچکس تو دنیا مثل اون بلد نیست بخنده .
اما قشنگ میخندید انقد قشنگ میخندید که آدم احساس می کرد هیچکس تو دنیا مثل اون بلد نیست بخنده .
۱.۹k
۲۷ بهمن ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۴)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.