من معلم هستم

من معلم هستم
هر شب از آینه ها می پرسم:
به کدامین شیوه؟
وسعت یاد خدا را بکشانم به کلاس؟
بچه‌ها را ببرم تا لب
دریاچه ی عشق؟
غرق دریای تفکر بکنم؟
با تبسم یا اخم؟
"من معلم هستم"
نیمکت ها نفس گرم قدم های مرا می فهمند.
بال های قلم و تخته سیاه
سیب ها دست مرا می خوانند
"من معلم هستم"
درد فهمیدن و فهماندن و
مفهوم شدن همگی مال من است.
روزتون مبارک ......