وذا النون ذ ذهب مغاضبا فظن ن لن ن

«وَذَا النُّونِ إِذ ذَّهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَن لَّن نَّقْدِرَ عَلَیْهِ فَنَادَی فِی الظُّلُمَاتِ أَن لَّا إِلَهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَک إِنِّی کنتُ مِنَ الظَّالِمِینَ؛
و ذاالنون ( یونس) را (به یاد آور) در آن هنگام که خشمگین (از میان قوم خود) رفت؛ و چنین می‏پنداشت که ما بر او تنگ نخواهیم گرفت؛ (اما موقعی که در کام نهنگ فرو رفت،) در آن ظلمتها(ی متراکم) صدا زد: «(خداوندا) جز تو معبودی نیست! منزهی تو! من از ستمکاران بودم! » (سوره الانبیاء ، آیه 87)
این آیه برای حضرت یونس هست
زمانی که قوم خود را ول کرد و ماهی بزرگی او را بلعید ایشون فرمودند (لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین)
این ذکر بسیار یاد شده و ائمه فرمودن هرکسی میخواد گرفتاریش برطرف بشه حتما این ذکر رو بگه.