تذرات اله با تداوم و ترار همراه است ما یتیهم ف

✍ تذكّرات الهى با تداوم و تكرار همراه است. «ما یأتیهم» (فعل مضارع)

- تذكّر و تربیت، ملازم یكدیگرند. «ذكر من ربّهم»

- قرآن، مایه ى ذكر است. «ذكر من ربّهم»

- نوآورى در تذكّر، یك ارزش است. «ذكر من ربّهم محدث»

- گوش دادن وفهمیدن كافى نیست، پذیرش وعمل لازم است. «استمعوه و هم یلعبون»

- سرچشمه لهو و لعب، غفلت و اعراض است. «فى غفلة معرضون - یلعبون»

- زندگى به دور از وحى و یاد الهى، بازیچه اى بیش نیست. «و هم یلعبون»