می دونی آدم ها فقط یاد دارند کلمه ها رو کنار همدیگه بچینن

می‌دونی آدم‌ها فقط یاد دارند کلمه‌ها رو کنار همدیگه بچینن
تا باهاش جمله‌های زیبا بسازنن و برای منقلب کردن
بقیه ازش استفاده کنن شاید خیلی‌ها حتی معنی
اون کلمات رو هم به درستی ندونن
برای همینه که به نظرم آدم‌های واقعی کم‌تر شدن
کم تر کسی رو می‌تونی پیدا کنی که دهنش پر از شعار الکی نباشه‌
کم‌تر کسی رو می‌تونی پیدا کنی که روی عقاید خودش پایبند
باشه و با هر بادی به یه سمت نره
این روزها آدم‌ها منتظر یه جهتن که به اون سمت برن
در حالی که هیچ‌کدومشون حتی یه لحظه هم فکر نمی‌کنن
که شاید اون مسیر اصلا برای اون‌ها ساخته نشده باشه
رفاقت و دوستی‌ها هم که این روزها اگه منفعتی توش نباشه
اصلا شکل نمی‌گیره حتی تموم تعریف و تمجیدهایی
که خیلی وقت‌ها می‌شنوی پشتش یه دلیل و سیاستی هست
مثلا یارو بهت برای یه چیزی تبریک می‌گه
ولی در درونش چیزی جز حسادت نیست
برای همین خیلی وقت‌ها کمک‌ها و محبت‌ها
و دلیل دوستی‌ها هرچیزی جز رفاقته
یادمه یه بار یه کسی به من خیلی محبت می‌کرد
و تظاهر می‌کرد که خیلی من رو دوست داره
روزی که مطمئن شد رابطه‌ی احساسی‌ای قرار نیست
بینمون شکل بگیره تموم اون حرف‌ها و تلاش‌ها هم تموم شد
یعنی می‌خوام بگم که حتی اونی که به عشق واقعی تظاهر می‌کنه
تموم محبتش برای اینه که فقط تو رو به دست بیاره
پس در واقع دیگه اون عشق حقیقی نیست‌چون نیتِ ابراز
احساسات بدست آوردن تو یا یه شب خوابیدن
با تو یا شروع رابطه‌ای احساسیه آدم‌ها نمی‌تونن
فقط همینجوری به همدیگه ابراز احساسات کنن
همیشه توی ذهنشون یه چیزی برای بدست آوردن هست
که باعث می‌شه اون‌ها یه سری کلمات رو به زبون بیارن
فکر می‌کنن همیشه باید یه چیزی بدن
و در مقابلش یه چیزی هم دریافت کنن
نمی‌تونن بدون توقع کسی رو دوست داشته باشن
چون نمی‌دونن عشق حقیقی چیه آره

#اچکان