بسم الله الرحمن الرحیم

(بسم الله الرحمن الرحیم)

کارشناس علوم دینی گفت: از آنجایی که امروزه تئوری‌های مختلفی در مورد پایان تاریخ مطرح و تنور بحث «جهانی شدن» داغ است، بایستی حکومت جهانی امام زمان(عج) را با عنوان بهترین تئوری و کارآمدترین گزینه به جهانیان معرفی کرد. 
جامعه منتظر به جامعه‌ای گفته می‌شود که با زمینه‌سازی ظهور و عمل کردن به وظایف خود در عصر غیبت کبری، به امید ظهور منجی عالم بشریت حضرت مهدی(عج) و تشکیل حکومت عدل جهانی و جهانی کردن دین مقدس اسلام به سر برد و خود را از آسیب‌ها دور ساخته و طبق شاخصه‌هایی که برای جامعه منتظر در ابعاد فرهنگی، سیاسی و اقتصادی ضرورت دارد، در حرکت باشد. به منظور بررسی شاخصه‌های فرهنگی جامعه منتظر با حجت‌الاسلام فرج‌الله عباسی دبیر گروه قرآن و حدیث مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم گفت‌وگو کردیم که در ادامه می‌آید: *شناخت امام چه میزان در زمینه‌سازی ظهور مؤثر است؟ -زمینه‌سازان ـ که همان یاران حضرت مهدی(عج) هنگام ظهور هستند ـ امام خویش را به بهترین وجه می‌شناسند و این شناخت آگاهانه در تمامی وجودشان رسوخ کرده است. بنابراین زمینه‌سازی برای ظهور آن حضرت، بدون شناخت آن بزرگوار امکان‌پذیر نخواهد بود. امام صادق(ع) فرمود: «... اِعرِفْ اِمامَکَ فَاِذا عَرَفْتَهُ لَمْ یَضُرُّکَ تَقَدَّمَ هَذا الامرُ اَمْ تَأَخَّرَ... فَمَنْ عَرَفَ اِمامَهُ کانَ کَمَنْ هُوَ فِی فُسْطاطِ القائِمِ»؛ امام زمان خویش را بشناس. پس وقتی او را شناختی، پیش افتادن و یا تأخیر این امر (ظهور) آسیبی به تو نخواهد رساند... پس هر آن کس که امام خویش را شناخت، مانند کسی است که در خیمه قائم(عج) باشد.(1)

شکی نیست که دین‌داری در عصر غیبت حضرت مهدی(عج)، از هر زمانی دیگر بسی مشکل‌تر و طاقت فرساتر است

امام صادق(ع) در بیان دیگری فرمود: «وَمَنْ عَرَفَ اِمامَهُ ثُمَّ ماتَ قَبْلَ اَنْ یَقُوْمَ صاحِبُ هَذا الاَمرِ کانَ بِمَنزِلَةِ مَنْ کانَ قاعِداً فِی عَسْکَرِهِ لا بَل بِمَنزِلَةِ مَنْ قَعَدَ تَحْتَ لِوائِهِ»؛ هر آن کس که امامش را شناخت و قبل از قیام صاحب این امر از دنیا رفت، بسان کسی است که در سپاه آن حضرت خدمتگزاری کرده است؛ نه، بلکه مانند کسی است که زیر پرچم آن حضرت است.(2) *خب! دین‌داری شاخص اصلی منتظران در عصر غیبت است، این کار را مشکل نمی‌کند.-یکی دیگر از شاخصه‌های جامعه منتظر، خودسازی و مواظبت بر رفتار خویش است که در پی آن، جامعه و دیگران نیز به این جهت متمایل خواهند شد. شکی نیست که دین‌داری در عصر غیبت حضرت مهدی(عج)، از هر زمانی دیگر بسی مشکل‌تر و طاقت فرساتر است. امام صادق(ع) سختی این دوران را این‌ گونه تصویر کرده است: «إِنَّ لِصَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ غَیْبَةً الْمُتَمَسِّک فِیهَا بِدِینِهِ کالْخَارِطِ لِلْقَتَادِ ثُمَّ قَالَ هَکذَا بِیَدِهِ فَأَیُّکمْ یُمْسِک شَوْک الْقَتَادِ بِیَدِهِ ثُمَّ أَطْرَقَ مَلِیّاً ثُمَّ قَالَ إِنَّ لِصَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ غَیْبَةً فَلْیَتَّقِ اللَّهَ عَبْدٌ وَ لْیَتَمَسَّک بِدِینِهِ»؛ صاحب این امر، غیبتی دارد که در آن هر کس از دین خود دست بر ندارد، همانند کسی است که با کشیدن دست خود به ساقه قتاد (که بوته‌ای تیغ دار است) خارهای آن را نگه دارد! پس کدام یک از شما با دست خود تیغ‌های قتاد را نگه می‌دارد؟

سپس آن حضرت مدتی سر به زیر افکند و فرمود: صاحب این امر دارای غیبتی است؛ پس بنده خدا باید پرهیزگاری و تقوا پیشه کند و به دین خود تمسک جوید.(3)

در روایتی دیگر می‌فرمایند: «مَنْ سُرَّ أَنْ یَکونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْیَنْتَظِرْ وَ لْیَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ وَ هُوَ مُنْتَظِر»؛ هرکس شادمان می‌شود به اینکه از یاوران حضرت قائم(عج) باشد، پس انتظار بورزد و بر اساس تقوی و خوش خلقی رفتار کند، در حالی که منتظر است.(4) *پس برای تدام دین‌داری لازم است که با فساد فکری، فرهنگی و انحرافات مذهبی مبارزه کرد، در این باره توضیح می‌دهید؟

از آنجا که یکی از مشخصات دوران ظهور برپایی ارزش‌های اسلامی با تمام توان هست، یکی از شاخصه‌های جامعه منتظر نیز برپایی این ارزش‌ها است-دین آسمانی اسلام، در واقع پاسخی به ندای عقل و فطرت انسان خاک نشین است، بنابراین عقل سلیم و فطرت پاک بشری در رویارویی با آن به آسانی تسلیم و منقاد می‌شود؛ زیرا آن را دقیقاً مطابق با نیازهای روحی و روانی خود می‌یابد. چنین دینی موجبات رشد و تعالی روزافزون انسان را در پی دارد، اما زمانی که دین گرفتار زنگارهای برخاسته از هوا و هوس دنیاپرستان و سلایق شخصی دین فروشان می‌شود، از فلسفه وجودی خود فاصله می‌گیرد و نه تنها به سوی سعادت رهنمون نخواهد بود که موجبات ضلالت و گم راهی را نیز در پی دارد. لذا جامعه منتظر که می‌خواهد خود را به استانداردهای عصر ظهور