فرشته مهربان منبانوی عزیزم

فرشته مهربان من..بانوی عزیزم.
ﺧﺪﺍ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ
ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺗﺖ ﻧﻘﺎﺷﯽ ﮐﺮﺩ
ﻭ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺯﻣﯿﻦ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ
ﺩﺳﺖ ﻫﺎﯾﺖ
ﮐﻢ ﮐﻢ ﺑﻮﯼ ﭘﻮﻧﻪ ﻭ ﺑﺎﺑﻮﻧﻪ ﮔﺮﻓﺖ
ﻭ ﻧﻔﺴﺖ
ﻋﻄﺮ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﻌﺮﻫﺎﯼ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ...
ﺗﻮ ﺍﺯ ﺳﯿﺎﺭﻩ ﺍﯼ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ "ﺑﻬﺸﺖ " ﺁﻣﺪﯼ ...
ﻫﺮ ﺑﺎﺭ ﺩﻟﺖ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ
ﺑﻪ ﻗﻠﻪ ﻫﺎﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽ ﺭﻭﯼ
ﺗﺎ ﮐﻤﯽ ﺑﺎ ﺧﺪﺍ ﺩﺭﺩ ﺩﻝ ﮐﻨﯽ
ﺳﺒﮏ ﮐﻪ ﺷﺪﯼ
ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺷﻬﺮ
ﺷﻬﺮ، ﭘﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ
ﺍﺯ ﻋﻄﺮ ﺷﻌﺮ ﻭ ﭘﻮﻧﻪ ﻭ ﺑﺎﺑﻮﻧﻪ ﻭ ﺧﺪﺍ ...
ﺧﺪﺍ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮﺍﻧﯽ ﺩﺍﺭﺩ
ﮐﻪ ﮐﺘﺎﺑﺸﺎﻥ "ﻋﺸﻖ " ﺍﺳﺖ
ﻭ ﻣﻦ ﭼﯿﺰﯼ ﺟﺰ " ﻋﺸﻖ "
ﺩﺭ ﮐﻼﻣﺖ ﻧﺪﯾﺪﻩ ﺍﻡ