عاشقانه

شراب می چکد از لابلای لبهایت
خدا کند بشوم من فدای لب هایت
چه مزه ملسی دارد این انار لبت
شراب میخورم از انتهای لبهایت
پناه میبرم هر شب به هرم آغوشت
منی که تازه شدم مبتلای لبهایت
بخند تا که جهانم پر از ستاره شود
از آسمان شب لابلای لبهایت
تویی که شعر مجسم که جنس ناب حضور
قصیده میشنوم از خدای لبهایت
و استعاره نابی که می زند طعنه
به زخم های تن من جفای لبهایت
اگر همیشه بمانی ترانه ام باشی
بهشت می شوم اینجا برای لبهایت