کربلا خود را مهیا کن که می آید

کربلا خود را مهیا کن که می آید
حسین........
از جفا خود را مبرا کن که می آید
حسین.......
ذره ذره خاک خود را شستشو کن در فرات
چون حرم آغوش خود وا کن که می آید
حسین .........
همره او هست زینب با زنان و کودکان
خیمه ای از عشق بر پا کن که می آید
حسین.......
او ز مکه تا به اینجا طی منزل کرده است
با قدوم او مدارا کن که می آید
حسین......
من گمانم در سفر از تشنگی آزرده است
جامی از آب گوارا کن که می آید
حسین......