و شاید گناه ما این بود

که اصالت داشتیم
احترام سرمان میشد و حد نگه می‌داشتیم.
وفاداری را خوب آموخته بودیم
و محبت از نگاه‌مان چکه می‌کرد.
وقار در رفتار و درستی در کردارمان مشهود بود
و شاید گناه ما این بود
نه زرق داشتیم و نه برق
نه رنگ داشتیم و نه لعاب
نه با دست پس می‌زدیم و نه با پا پیش می‌کشیدیم
و شاید گناه ما این بود
که زلال بودیم و آن طرف دل‌هایمان معلوم...