عاشقانه

خدایا ! جز زمین در کهکشان سیاره داری ؟
و آنجا جا برای آدمی آواره داری
شبیه آب مردابم که دارم شوق پرواز
عزیزم! در بساط رحمتت فواره داری ؟
مرا با مرگ تدریجی نکش، طاقت ندارم
برای مرگ آنی ضربه ای یکباره داری ؟
گمانم مرده ام ، داغم ، نمی فهمم ،خدایا!
ته جیبت بکش دستی ، ببین کفاره داری!
اگر قسمت شد و رفتم جهنم ، غیر آتش
برای شاعری دیوانه کاغذ پاره داری؟!