يُنَادُونَهُمْ أَلَمْ نَكُن مَّعَكُمْ قَالُوا بَلَىٰ وَلَ

يُنَادُونَهُمْ أَلَمْ نَكُن مَّعَكُمْ قَالُوا بَلَىٰ وَلَٰكِنَّكُمْ فَتَنتُمْ أَنفُسَكُمْ وَتَرَبَّصْتُمْ وَارْتَبْتُمْ وَغَرَّتْكُمُ الْأَمَانِيُّ حَتَّىٰ جَاءَ أَمْرُ اللَّهِ وَغَرَّكُم بِاللَّهِ الْغَرُورُ
[ﻣﻨﺎﻓﻘﺎﻥ، ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﺭﺍ] ﻧﺪﺍ ﻣﻲ ﺩﻫﻨﺪ ﻛﻪ: «ﻣﮕﺮ ﻣﺎ [ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ] ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻧﺒﻮﺩﻳﻢ؟» ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻨﺪ: «ﭼﺮﺍ! ﻭﻟﻲ ﺷﻤﺎ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﻠﺎ ﺍﻓﻜﻨﺪﻳﺪ ﻭ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ [ﺣﻮﺍﺩﺙ ﻧﺎﮔﻮﺍﺭ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺎ] ﺑﻮﺩﻳﺪ ﻭ [ﺩﺭ ﺩﻳﻦ ﺣﻖّ] ﺷﮏ ﻛﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺁﺭﺯﻭﻫﺎ[ﻱ ﺑﺎﻃﻞ] ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻓﺮﻳﻔﺖ، ﺗﺎ ﺁﻥ ﻛﻪ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ [ﺑﺮ ﻣﺮﮒ ﺷﻤﺎ] ﻓﺮﺍﺭﺳﻴﺪ ﻭ [ﺷﻴﻄﺎﻥِ] ﻓﺮﻳﺒﻜﺎﺭ، ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻯ ﺧﺪﺍ ﻓﺮﻳﺐ ﺩﺍﺩ.»
# قرآن_ سوره حدید آیه ۱۴