ﺑﺎ ﺧﯿﺎﻟﺖ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺩﺭﮔﯿﺮﻡ
ﺑﯽ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺩﮔﺮ ﺳﯿﺮﻡ
ﺗﻮ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﯽ
ﻣﻦ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﻣﺪﺍﻡ ﻣﯽ ﻣﯿﺮﻡ
ﺗﺮﮎ ﯾﮏ ﺑﺎﺭﻩ ﺍﺕ ﺧﺮﺍﺑﻢ ﮐﺮﺩ
ﺑﯽ ﺣﻀﻮﺭﺕ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺩﺭ ﮔﯿﺮﻡ
ﺧﻮﺍﺏ ﺩﯾﺪﻡ ﺑﺮﺍﻡ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯼ
ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﭘﺎﯼ ﺗﻌﺒﯿﺮﻡ
ﺷﺎﻋﺮﺍﻧﻪ ﻧﺸﺎﻥ ﺗﻮ ﺩﺍﺩﻡ
ﺳﻘﻒِ ﮐﻮﺗﺎﻩِ ﺍﯾﻦ ﻗﻔﺲ ﺑﺎﺯ ﺍﺳﺖ
ﺗﻮ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺷﻮﻕِ ﭘﺮ ﺯﺩﻥ ﺷﺪﻩ ﺍﯼ
ﻣﻦ ﻭﻟﯽ ﭘﺎﯼ ﺑﻨﺪ ﻭ ﺩﻝ ﮔﯿﺮﻡ
ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﺖ ﺷﻌﻮﺭِﺷﻌﺮﻡ ﺷﺪ
ﺁﺭﺯﻭﯾﻢ ﮐﻤﺎﻝ ﺩﺳﺘﺎﻧﺖ
ﺗﻮ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩِ ﻣﻦ ﺷﺪﻩ ﺍﯼ
ﻣﻦ ﮐﻼﻏﯽ ﮐﻪ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎ ﮔﯿﺮﻡ
ﻧﻘﻄﻪ ﯼ ﻭﺻﻞِ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻭ ﺯﻣﯿﻦ
ﺳﺮِﺻﺪﺭﻭ ﻭ ﺑﻬﺎﺭ ﮔﻢ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ
ﺭﺩ ﭘﺎﯼ ﺗﻮ ﻣﺎﻧﺪﻭ ﺣﺴﺮﺕ ﻣﻦ
ﻧﻘﻄﻪ ﭼﯿﻦ ﺍﺳﺖ ، ﭘﺎﯼ ﺗﻔﺴﯿﺮﻡ
ﻣﻨﻄﻖِ ﺗﻠﺦِ ﺧﻮﺍﺑﻬﺎﯼ ﻣﻨﯽ
ﺩﻭﺭ ﺗﻮ ﺧﻂ ﺳﺮﺥ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ
ﺣﻖِ ﻣﻦ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ
ﺑﺨﺖ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ! ﻋﺬﺭِ ﺗﻘﺼﯿﺮﻡ