بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
قسمت دوم : روزهای پایانی ماه مبارک رمضان - عید سعید فطر
به حسب ظاهر، از ماه مبارک رمضان، به غیر از انجام عبادتی چون روزه برای کسانی که عذر شرعی ندارند - نماز - تلاوت آیاتی از قرآن مجید - و همّت در پرهیز از گناهان و خروج از بندگی هوای نفس و مشتهیاتش، چیزی نمی‌بینیم؛ اما به نور علمی که به ما داده‌اند، می‌ فهمیم که ماه میهمانی خداوند سبحان است؛ گناهان در آن آمرزیده و عبادات همه مقبول واقع می‌شوند و اکنون به پایان ماه مبارک رمضان و فرا رسیدن عید سعید فطر نزدیک می‌شویم. به حسب ظاهر، در نماز پرشکوه عید فطر شرکت می‌کنیم و جشن می‌گیریم، اما چرا؟ و در عرش الهی و عالَم تکوین، چه می‌شود؟
آیا جشن ما به خاطر این است که بهترین ماه خدا در میان ایام، به پایان رسید و این دوست و همنشین إلهی که این همه برکات و نعمات را برای ما آورد، از ما جدا می‌شود؟!
آیا از این که شیاطین ما از غل و زنجیر آزاد می‌شوند و درهای جهنم دوباره باز می‌شوند، خوشحالیم؟ یا از این که دیگر میهمان نیستیم، بلکه فقط بنده هستیم و دیگر خواب ما عبادت و نفس‌مان تسبیح محسوب نمی‌شود مگر برای مؤمنان، مسرور هستیم؟!
پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله، به ما خبر دادند که در عید فطر، در عالَمی که به چشم ظاهر نمی‌ بینیم، چه می‌شود.
می‌فرمایند: فرشتگان نازل می‌شوند وواقعاً درمعابرمی‌ایستند ومسلمانان را به سوی خدا دعوت می‌ کنند و او به آنها توفیق کار نیکو و پاداش می‌ دهد.
می‌فرمایند: شما را فرمان دادند که شب به عبادت بپردازید، که عبادت کردید و روز را روزه بگیرید که گرفتید؛ شما در این ماه، به تکلیف خود عمل کردید و اوامر الهی را اطاعت کردید - نماز گذاردید - قرآن تلاوت نمودید - به حکم خدا روزه گرفتید و اگر معذوریت شرعی داشتید، باز هم به حکم خدا روزه نگرفتید - استغفار و توبه نمودید - با خداوند منّان، به راز و نیاز و مناجات پرداختید - افطاری دادید - به زیر دستان توجه نمودید - مسلمانان مظلوم را یاد نمودید و از آنان حمایت کردید ...؛ اکنون بیایید جایزه‌هایتان را بگیرید و کامیاب به خانه‌هایتان برگردید.(ادامه دارد...)