بمردم این همه بیداد شد ز مرکز داد

بمردم این همه بیداد شد ز مرکز داد
زدیم تیشه به ریشه، هر آنچه بادا باد!
از این اساس غلط این بنای پایه بر آب
نتیجه نیست به تعمیر این خراب آباد
همیشه مالک این ملک ملت است که داد
سند به دست فریدون، قباله دست قباد
مگوی کشور جم، جم چکاره بود؟ چه کرد؟
مگوی ملک کیان، کی گرفت کی؟ به که داد؟
به زور بازوی ملت بود که از ضحاک
گرفت داد دل خلق، کاوه ی حداد
شکسته بود گر امروز بود از صد جای
چو بیستون سر خسرو، ز تیشه ی فرهاد
پس از مصیبت قاجار، عید ما عید است
یقین بدان بود امروز بهترین اعیاد
خوشم که دست طبیعت گذاشت در دربار
چراغ سلطنت شاه بر دریچه ی باد!
به یک نگاه اروپا، بباخت خود را شاه
در این قمار کلان تاج و تخت از کف داد
تو نیز فاتحه ی سلطنت بخوان عارف
خدا با همه بد فطرتی بیامرزاد
خرابه کشور ما را هر آنکه باعث شد
کزین سپس شود آباد، خانه اش آباد

عارف قزوینی