آرامشِ نابِ بعضی آدمها را باید قاب کشید و درست روی دیواری

آرامشِ نابِ بعضی آدمها را باید قاب کشید و درست روی دیواری مقابلِ چشمها نصب کرد.
از بعضی از جمله ها و حرفها باید حتی شده چندین نوبت در روز، نوشت و از بَر کرد.
بعضی از عطرها را باید در تمامِ لحظه های زندگی تکثیر کرد و سرمست شد.
و بعضی از دیدارها باید در فواصلِ کوتاهی از زمان، چندین بار تازه شود.
همانقدر که می ارزند کتابها و فیلمها و موزیک هایی تکراری که ساعتها و روزهایی ؛ در حالِ معرکه شان مسحور و مشعوف مانده ای!
ما آدمها که ذات مان گره خورده به نِسیان و فراموشی ؛ نیاز داریم که مرتب حسها، فکرها ، عطرها و کلمه هایی را برای خود مرور و تکرار کنیم ، نیاز داریم که بودن هامان را تجدید کنیم و باور کنیم که گاهی از میانِ اتفاق های به ظاهر تکراری ؛ می شود هر بار به گونه ای دیگر، معجزه ی زیستن را جشن گرفت و غرقِ شوق و شعف شد..