بِهتَرینَم

بِهتَرینَم
میخواهَم با بویِ تَنَت زِندِگی را رَج به رَج نَفَس بِکِشَم
هَر شَب بَرایِ بودَنَت سِتارِه ای نَذر بُکُنَم وَ به تَظیمَت آوَرَم
ما آسِمان را به اَشکِ شوق خواهیم کِشید تا کَویر را با خَندِه پُر کُنیم
کافیست فَقَط تِکیِه گاهَم باشی کَعبِه عِشقِ مَن
ما خُدا را هَم اَز ایمانِ خویش خواهیم تَرساندمیلادِ تو مِعراجِ دَست هایِ مَن اَست
اَز بودَنَت بَرایَم عادَتی ساختِه ای بِه دُنیا آمَده ای وَ دُنیایِ مَن شُدِه ای
مَن و تُو خانِه ای خْواهیم ساخت با تو خواهَم ماند تاااااا
خورشیدَم باشْ و بَرای رِسیدَن بِه خوشبَختی بِتاب بَر آسِمانِ زِندِگیِمان
مَن مِهرَبانیُ اَز تو آموختَم
بِمان:
بِمان تا بِه هَمهِ ثابِت کُنیم عِشقِمان پایدار و اَبَدی اَست
قَلبِ تو تَنها مَکانِ اَمنِ عاشِقانه هایِ من خواهد بود