این شعر فوق العاده زیبا تقدیم به تمام دهه چهل، پنجاه و شص

این شعر فوق العاده زیبا تقدیم به تمام دهه چهل، پنجاه و شصتی ها که حالا خود ساخته ترین پدر و مادرای ایرانند :

من پُرم از خاطرات و قصه های کودکی 🌹

این که روباهی چگونه می فریبد زاغکی!🌹

قصّهٔ افتادنِ دندانِ شیری از هُما🌹

لاک پشت و تکّه چوب و فکرهای اُردکی!🌹

قصّهٔ گاو حسن، دارا و سارا و امین🌹

روزٍ بارانی، کتابٍ خیسٍ کُبری طِفلکی!🌹

تیله بازی در حیاط و کوچه و فرشِ اتاق!🌹

بر سرِ کبریت و سکه، یا که درب تَشتکی!🌹

چای والفجر و سماور نفتیِ کُنجِ اتاق🌹

مادرم هرگز نیاورد استکان بی نعلبکی!🌹

داستانِ نوک طلا با مخمل و مادر بزرگ! 🌹

در دهی زیبا که زخمی گشته بچّه لَک لَکی!🌹

هاچ زنبور عَسل، نِل در فراق مادرش!🌹

یادٍ دوران اوشین و نقطه های برفکی!🌹

هشت سال از دورهٔ شیرین امّا تلخِ ما🌹

پر ز آژیرِ خطر با حمله های موشکی!🌹

تا کجاها میبرد این خاطره اکنون مرا🌹

کاش میرفتم به آن دورانِ خوبم، دزدکی!🌹

یاد آن دوره همیشه با من و در قلبٍ من🌹

من به یاد و خاطراتت زنده ام، ای کودکی!🌹

دفتر‌ٍ مشقِ دبستانم ببین🌹

پر ز مُهرِ آفرین،‌ صد آفرین!🌹

راستی آن دفترِ کاهی کجاست؟!🌹

عکس حوض آبِ پُر ماهی کجاست؟!🌹

باز آیا ریز علی ها زنده اند؟!🌹

در حوادث جامه از تن کنده اند؟!🌹

کاش حالا ‌خاله کوکب زنده بود!🌹

عطرِ نانش خانه را آکنده بود!🌹

ای معلّم خاطر و یادت بخیر🌹

یادِ درسِ آب بابایت بخیر!🌹

هر‌ کجا هستید، هستی نوش تان!🌹

کامیابی گرمیِ آغوشتان!🌹

همکلاسیهای سالِ کودکم 🌹

دسته‌گلهایی ‌ز یاس و میخکم!🌹

باز از دل میکُنم یادِ شما🌹

یادِ قلبِ سادهٔ شادِ شما🌹 ‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

تقدیم به همه دوستانی که خاطراتشون زنده شد❤️

❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤