ارامش روحم؛

ارامش روحم؛
گاهی چشم هایم ؛ را برای دیدنت نذر می کنم ..... و گاهی دلم را ....
این روزهای بی اجابت می گذرند ، اما من از "تو" نمی گذرم ....
عشق "حدیث انتظار" است ! وقتی همه ی بهانه هایت در دلش نمی نشینند ....
"تو" از من دوری ! و من فکر می کنم ; این فاصله ها چقدر خوبند که مرا به "تو" عاشق تر می کنند ....
گاهی که مهربان می شوی ; حس می کنم نزدیکی .... دوباره باورم می شود که ، "زندگی" یک "حادثه دلچسب" است !!!
به انتظارت که می نشینم ، "تو" صاحب تمام لحظه های من می شوی! و من وارث همه ی دلتنگی های "تو" ....
آخر یک روز نوشته هایم برای "تو" ، در کوچه ها.... "ترانه" می شوند.... این روزهای "بی تو"...