به وقت طلوع

#به_وقت_طلوع

※ دعای روز بیست و چهارم رمضان در صحیفه جامعه سجادیه

آنانی که با رمضان و سکون و نورانیتش انس گرفته‌اند، به آخر مهمانی که نزدیک می‌شوند،
ترس از دور شدن و غفلت دوباره، احاطه‌شان می‌کنند.

شروع می‌کنند به شمردن این ترس‌ها برای صاحبخانه، که بعد از رمضان هم هوایش را داشته باشد و نگذارد که دور شود ...

• أسئلک أن تصلی علی محمّد و آل محمد
• و أن لا تجعلنی ممّن/ مرا از کسانی قرار مده که؛
• اذا صَحَّ، اَمِن و إذا سَقِمَ خاف/
وقتی سالم هستند، امن و بی‌نیاز از تواند، و هر وقت بیمار می‌شوند، به هراس از تو می‌افتند.

• و اذا استغنی فُتِنْ، و اذا افْتَقَر خاف /
و یا آنان که وقتی غنی‌اند، مغرور می‌شوند و وقتی فقیرند، نگران و ترسان!

• و اذا مرض تاب، و اذا عوفیَ عاد /
و یا از کسانی که وقتی مریض می‌شوند توبه می‌کنند و وقتی عافیت می‌یابند دوباره به گناه برمی‌گردند.

• و لا ممّن یحبُّ الصّالحین و لا یَعْملُ بهم/
و یا از کسانی که صالحان را دوست دارند اما سبک زندگی‌شان را نمی‌پذیرند.

• و یبغض المسیئین و هو أحدهم /
و یا آنان که گناهکاران را مبغوض
می‌دارند اما خودشان همان گناهان را انجام می‌دهند.

※ دسترسی به متن کل دعا.