خوب میکنی حالم را

خوب میکنی حالم را...
خوب مثلِ نشستن زیرِ کرسیِ مادربزرگ،
بوییدنِ بهارنارنج و راه رفتن روی برف.
وابسته ات شده ام...
مثلِ وابستگیِ چای به قند ،
ستاره به آسمان و ریشه به خاک.
بی اختیار دوستت دارم...
مثلِ مُسری بودنِ خمیازه،
هوسِ بستنی در تابستان
و چُرت زدن با صدای لالایی.
دلتنگت شده ام...
مثلِ دلتنگیِ روز به شب،
قله به کوهپایه و بهار به زمستان.
در قلبم میمانی...
مثل ماندگاریِ روشناییِ خورشید،
سیاهیِ شب و آرامشِ آغوش.

تو را به طراوتِ برگ های سبزِ بهاری،
به ملایمتِ وزش باد هایش،
دوست دارم...!